Każdy kierowca wykonujący przewozy samochodem ciężarowym wyposażonym w tachograf cyfrowy, ma obowiązek posiadać kartę kierowcy. Sprawdź, co musisz zrobić, by uzyskać wymagany dokument i dowiedz się, jak sprawdzić status wysłanego wniosku o wydanie karty kierowcy.

Istotnym aspektem działania każdej firmy jest poprawne rozliczanie wynagrodzeń pracowników. Należy w nim uwzględnić ilość przepracowanych godzin, wszelkie wnioski urlopowe czy zwolnienia lekarskie. W przypadku kierowców ilość godzin, jakie mogą wysłużyć w przeciągu tygodnia i miesiąca, jest regulowana poprzez ustawę o czasie pracy kierowców. Jednak zawód ten ma wiele zawiłości i przez to rozliczanie czasu pracy kierowców niekoniecznie jest rzeczą intuicyjną, a czymś, czego trzeba się nauczyć. W jaki sposób rozliczać kierowców i na co zwracać uwagę?

Ustawy, dokumenty urzędowe, kodeksy - to one kontrolują nasze codzienne życie. Zawierają w sobie regulacje dotyczące każdej możliwej dziedziny, w tym zasad pracy. Służą do porządkowania niejasnych kwestii i rozwiązywania konfliktów. Dziś zajmiemy się wyjaśnieniem założeń jednej konkretnej ustawy, a mianowicie tej o czasie pracy kierowców. Jej celem jest skonkretyzowanie, kiedy tak naprawdę zaczyna się, a kiedy kończy praca kierowcy. By dobrze móc to określić, trzeba było zastanowić się, jakie zadania obejmuje jego zawód. Dzięki precyzyjnym wytycznym rozliczanie przepracowanych godzin, a także ustanawianie przerw stało się dla pracodawców łatwiejsze. W takim razie co zalicza się do pracy kierowcy?

Rok do roku płaca minimalna w Polsce oraz w krajach Unii Europejskiej wzrasta. Do tego systematycznie dochodzą kraje, które zaczynają zweryfikować czy pracownicy delegowani mają wpłacane odpowiednie stawki wynagrodzenia, np. Holandia od 2020 roku. W jaki sposób poradzić sobie z odpowiednim wyliczaniem płacy kierowców wraz z rozliczeniem nadgodzin tak, aby rozliczyć się uczciwie a jednocześnie, żeby nie przepłacić? Zapraszamy do lektury!

Zgodnie z artykułem 34 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 165/2014 z dnia 4 lutego 2014 roku w sprawie tachografów stosowanych w transporcie drogowym, jeżeli kierowca w wyniku oddalenia się od pojazdu nie jest w stanie używać urządzenia rejestrującego zainstalowanego w pojeździe, wówczas okresy jego aktywności powinny być nanoszone poprzez wpis manualny na kartę kierowcy za pomocą tachografu cyfrowego lub ręcznie na odwrocie wykresówki. Dokładnie  w jakich sytuacjach należy dokonać wpisów manualnych i dlaczego warto je robić?

Definicję czasu pracy kierowców inaczej rozumieją przedsiębiorcy a jeszcze inaczej kierowcy. Na jedne zapisy związane z czasem pracy kierowców zwracają uwagę podczas kontroli inspektorzy ITD, a na inne inspektorzy PIP. Najważniejsze w całym zagadnieniu jest odróżnienie pojęcia "czasu jazdy" od "czasu pracy kierowców". Dzisiaj skupimy się na zagadnieniu czasu pracy kierowców. Co do niego zaliczamy, czego nie zaliczamy oraz jakie kary grożą za nieprzestrzeganie czasu pracy kierowców. 

Pojęcie „odpoczynki dobowe” już od dawna funkcjonuje w nomenklaturze transportowej. Jednak kiedy zagłębimy się w zapisy Rozporządzenia 561/2006 nie znajdziemy tam takiego określenia. Będzie mowa o dziennych okresach odpoczynku. Wspominamy o tym dlatego, ponieważ poniższy wpis to pigułka wiedzy z zakresu odpoczynków dobowych. Po przeczytaniu go, zachęcamy także do lektury Rozporządzenia 561/2006 oraz „Wyjaśnienie Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 ułatwiające zharmonizowane egzekwowanie przepisów podczas kontroli drogowych (TRACE)”

Stosowanie się kierowców do norm czasu pracy kierowcy oraz robienie przerw w czasie jazdy, ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa wszystkim uczestnikom ruchu drogowego. Kierowca, który stosuje się do przepisów jest w pełni sił psychofizycznych. Dlatego, to czy kierowca prowadzi pojazd zgodnie z przepisami, tak często jest sprawdzane przez służby kontrolne. I choć zagadnienia czasu jazdy ciągłej i dziennego czasu prowadzenia pojazdu w teorii wydają się proste, to w praktyce takie już nie są. Niestety bardzo łatwo można się pomylić (nie będąc świadomym), a kary za te pomyłki są bardzo wysokie.

Austriackie przepisy dotyczące płacy minimalnej weszły w życie 1 stycznia 2017 roku. Przy przewozie rzeczy obejmują one wszystkie rodzaje transportu z wyłączeniem tranzytu. Natomiast przy przewozie osób nie dotyczą przewozów tranzytowych oraz przewozów, gdzie Austria jest jednym z wielu punktów wycieczki.

We wrześniu 2018 roku, kiedy w życie weszły nowe taryfikatory, branża transportowa zadrżała. Pojawiły się nowe wysokości kar, nowe kary za naruszenia a przede wszystkim więcej naruszeń, które traktowane są jako te najpoważniejsze. A z najpoważniejszymi naruszeniami nie ma żartów. Przekonali się o tym przede wszystkim przedsiębiorcy, wobec których została uruchomiona procedura w sprawie utraty dobrej reputacji. A czy wiesz, że procedura o utratę dobrej reputacji może być wszczęta nie tylko wobec przedsiębiorcy, ale także wobec zarządzającego transportem?

1 lipca 2016 roku weszła w życie francuska ustawa Loi Macron dotycząca płacy minimalnej. Jej głównym założeniem jest ujednolicenie warunków wynagradzania zarówno obywateli francuskich, jak i pracowników tymczasowo delegowanych do pracy w tym kraju.

1 stycznia 2015 roku weszła w życie niemiecka ustawa Mindestlohnegestez (MiLoG) dotycząca płacy minimalnej. Na jej podstawie właściciele firm transportowych mają obowiązek zgłaszania kierowców, którzy będą pracować na terenie Niemiec oraz wypłacania im niemieckiej płacy minimalnej.

Dyżur to jeden ze składników, który w zależności od jego rodzaju nie musi wliczać się do czasu pracy kierowców, ale musi zostać ujęty w ewidencji. Jaką to daje korzyść? Przeczytaj jakie zadania i okresy wliczają się do okresu gotowości i w jaki sposób należy je rozliczać. 

Obowiązek prowadzenia ewidencji czasu pracy dotyczy wszystkich pracowników, bez względu na podstawę prawną nawiązania stosunku pracy. Jednak specyfika pracy kierowców wymaga szczególnego podejścia do kwestii ewidencji czasu pracy. Oczywiście kierowców zatrudnionych w firmie obowiązuje Kodeks Pracy, ale ze względu na specyfikę tego zawodu i różne formy zatrudniania należy wziąć pod uwagę również zapisy wynikające z Ustawy o czasie pracy kierowców z dnia 16 kwietnia 2004 roku. I na tym drugim aspekcie skupimy się w tym wpisie.

Inspekcja Transportu Drogowego może przeprowadzić kontrolę nie tylko na drodze, ale także w przedsiębiorstwie transportowym. Taka sytuacja ma miejsce zazwyczaj wtedy, kiedy podczas kontroli drogowej inspektorzy dopatrzyli się rażących naruszeń przepisów lub kiedy organ kontrolny ma wątpliwość czy firma spełnia wymogi, które reguluje Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 1071/2009. Oczywiście może się też zdarzyć tzw. "uprzejma prośba byłego kierowcy" skierowana do ITD. Jak przygotować się do kontroli w firmie transportowej?

Każda osoba, która związana jest z transportem drogowym spotkała się z obszernym taryfikatorem, w którym znajduje się wykaz naruszeń obowiązków lub warunków przewozu drogowego. W taryfikatorze tym oprócz wysokości grzywny za naruszenie, pojawia się także waga danego wykroczenia. Według Rozporządzenia Komisji UE 2016/403 wyróżniamy cztery rodzaje naruszeń: najpoważniejsze naruszenia (NN), bardzo poważne naruszania (BPN), poważne naruszenia (PN), naruszenia małej wagi (NMW). Podział ten to jednak wierzchołek góry lodowej. Zobacz z czym wiążą się popełniane naruszenia i na co należy zwrócić szczególną uwagę.

Rozliczanie czasu pracy kierowców w podróży służbowej różni się od rozliczania czasu pracy innych grup pracowniczych. To czy wykonywanie danego zadania jest podróżą służbową czy też normalną pracą, zależy w dużej mierze od sposobu określenia miejsca pracy kierowcy. Ważne jest także określenie zasad wypłacania diet i ryczałtów oraz prawidłowe ich rozliczenie i udokumentowanie.

W transporcie międzynarodowym bardzo popularny stał się system pracy: 3 tygodnie w trasie i 1 tydzień w domu. W tym systemie na 3 tygodnie jazdy należy odebrać przynajmniej jeden odpoczynek regularny (powyżej 45h). Jednak zgodnie z przepisami (Art. 8 ust. 8 Rozporządzenia 561/WE/2006) tylko odpoczynki dzienne 9 i 11-godzinne oraz skrócone tygodniowe (o ile kierowca wyrazi na to zgodę) mogą być odbierane w pojeździe, który posiada odpowiednie miejsce do spania i znajduje się na postoju. To z kolei przekłada się na dodatkowe koszty dla przedsiębiorcy.

3 grudnia 2018 roku Rada Unii Europejskiej większością głosów przyjęła stanowisko w sprawie Pakietu Mobilności. Uzgodnione zapisy są podstawą do negocjacji z Parlamentem Europejskim. Przyjęcie ich ma przyspieszyć osiągnięcie porozumienia w sprawie ostatecznego kształtu aktów prawnych. Ustanowione porozumienie polityczne nazwane „podejściem ogólnym” zawiera regulacje m.in: warunków pracy kierowców, delegowania kierowców w transporcie międzynarodowym oraz kwestię dostępu do rynku przewozów drogowych. Niestety w przyjętym stanowisku Rady UE pojawiają się zapisy niekorzystne dla polskich przewoźników.

Zadaniem spedytora lub kierowcy jest ustalenie trasy w taki sposób, aby przebiegała ona zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców. W praktyce nie zawsze to wychodzi. Na drodze zdarzają się wypadki, korki, złe warunki atmosferyczne lub inne sytuacje losowe, na które nie mamy wpływu planując trasę. Wtedy bardzo często dochodzi do naruszeń, za które grożą kary finansowe zarówno dla przedsiębiorcy jak i dla kierowcy.